تا کی بتمنای وصال تو یگانه  

اشکم شود از هر مژه چون سیل، روانه

خواهد بسر آید شب هجران تو یا نه؟

                                   ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

                                   جمعی بتو مشغول و تو غایب ز میانه

رفتم بدَر صومعه عابد و زاهد

دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد

در میکده رهبانم و در صومعه عابد

                                   گَه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

                                   یعنی که ترا میطلبم خانه بخانه

آن روز که رفتند پی هر کار

زاهد بسوی مسجد و من جانب خمار

حاجی برَه کعبه و من طالب دیدار

                                  من یار طلب کردم و او جلوه گه یار

                                  او خانه همی جوید و من صاحب خانه

هر در که زدم صاحب آن خانه تویی تو

هر جا که روم  پرتو  کاشانه  تویی  تو

در میکده  و  دیر  که  جانانه  تویی  تو

                                 مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

                                 مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه

بلبل بچمن ز آن گل رخسار نشان دید

پروانه در آتش شد و اسرار، عیان  دید

عارف صفت ذات تو در پیر و  جوان  دید

                                  یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید

                                  دیوانه نیم من که روم خانه به خانه

عاقل بقوانین خرد راه تو پوید

دیوانه برون از همه آیین تو جوید

تا غنچه ی نشکفته ی این باغ که بوید

                                  هر کَس بزبانی صفت حمد تو گوید

                                  مطرب بغزلخوانی و بلبل به ترانه

 بیچاره  بهائی  که  دلش  پر  ز غم  تست

هر چند که عاصی است ز خیل خدم تست

امید   وی   از   عاطفت   دمبدم   تست

                                  تقصیر (خیالی) بامید کَرم تست

                                  یعنی که گنه را به از این نیست بهانه

                         به نام خداوند مهربان

 سلامی آفتابی به تمام بینندگان وبلاگ. از امروز 22 دی 1385 کار وبلاگ آغاز می شود.    این وبلاگ متعلق به همه شماست، با نظرات خود مرا راهنمایی بفرمایید.

                                امیدوارم همیشه موفق باشید.