عشق  بازی  کار   هر   شیاد   نیست                                     این شکار  دام    هر   صیاد   نیست
عاشقی    را    قابلیت    لازم    است                                     طالب حق  را  حقیقت   لازم   است
عشق  از    معشوق    اول    سر  زند                                     تا  بعاشق   جلوه ی     دیگر     کند
تا  بحدی   که   برد   هستی    از   او                                      سر زند صد شورش و مستی  از  او
شاهد  این    مدعی    خواهی     اگر                                     بر  حسین  و  حالت  او    کن    نظر
روز  عاشورا  در   آن   میدان     عشق                                     کرد  رو  را  جانب   سلطان    عشق
بارالها     این     سرم     این     پیکرم                                     این   علمدار   رشید     این     اکبرم
این  سکینه   این    رقیه    این    رباب                                     این عروس دست و پا خون در خضاب
این من و این  ساربان  این   شمر دون                                     این  تن  عریان  میان  خاک  و   خون
این  من  و  این   ذکر    یا رب    یا ربم                                      این   من   و   این   ناله های   زینبم
پس خطاب آمد ز حق کی شاه عشق                                     ای  حسین  ای  یکه تاز  راه   عشق
گر  تو  بر  من   عاشقی   ای   محترم                                     پرده   برکش   من   بتو    عاشق ترم     
غم   مخور   که    من    خریدار    توام                                     مشتری    بر    جنس     بازار     توام 
هر  چه  بودت   داده ای   در   راه   ما                                     مرحبا   صد   مرحبا   خود   هم    بیا
خود  بیا  که  می کشم   من   ناز   تو                                     عرش  و  فرشم   جمله   پا انداز   تو
لیک   خود   تنها   نیا    در    بزم    یار                                     خود   بیا   و   اصغرت   را   هم    بیار
خوش   بود   در    بزم    یاران    بلبلی                                    خاصه   در   منقار   او     برگ     گلی
خود    تو    بلبل    گل    علی اصغرت                                     زودتر      بشتاب      سوی      داورت
 

1- در رویاهایم دیدم با خدا گفتگو می کنم. خدا پرسید: تو می خواهی با من گفتگو کنی؟ من در پاسخش گفتم: اگر وقت دارید؟ خدا خندید: وقت من بی نهایت است...  در ذهنت چیست که می خواهی از من بپرسی؟ پرسیدم: چه چیز بشر شما را سخت متعجب می سازد؟ خدا پاسخ داد: کودکی شان. این که آنها از کودکی شان خسته می شوند، عجله دارند که بزرگ شوند و بعد دوباره پس از مدت ها، آرزو می کنند که کودک باشند.  ...این که آنها سلامتی خود را از دست می دهند تا پول بدست آورند و بعد پولشان را از دست می دهند تا دوباره سلامتی خود را به دست آورند. این که با اظطراب به آینده می نگرند و حال را فراموش می کنند و بنابراین نه در حال، زندگی می کنند و نه در آینده. این که آنها به گونه ای زندگی می کنند که گویی هرگز نمی میرند و به گونه ای می میرند که گویی هرگز زندگی نکرده اند.

2- خدا را شکر که مالیات می پردازم.                                     این یعنی شغل و درآمدی دارم.
خدا را شکر که لباس هایم کمی برایم تنگ شده اند.                این یعنی غذای کافی برای خوردن دارم.
خدا را شکر که در پایان روز از خستگی از پا می افتم.              این یعنی توان سخت کار کردن را دارم.
خدا را شکر که در جایی دور جای پارک پیدا کردم.     این یعنی هم توان راه رفتن دارم و هم اتومبیلی برای سوار شدن.
خدا را شکر که سر و صدای همسایه ها را می شنوم.           این یعنی می توانم بشنوم.
خدا را شکر که هر روز صبح زود باید با زنگ ساعت بیدار شوم  این یعنی من هنوز زنده ام.
خدا را شکر که گاهی اوقات بیمار می شوم.                        این یعنی به یاد می آورم که اغلب اوقات سالم هستم.
خدا را شکر که خرید هدایای سال نو جیبم را خالی می کند.    این یعنی عزیزانی دارم که می توانم برایشان هدیه بخرم.